جاده

اول هلول ماه رمضان رو تبریک می گم

با دستگاهی پیچیده تر از پیچیده

در پیچ و خم راهی بس طولانی می رویم

در این جاده ی خالی از ماشین و درخت

بی صدا به سمت کوه هایی می رویم

در این کوه روستایی است به نام کولومه

درنوک قله ی این کوه بعد از روستا

شهرکی است بس بزرگ

دارای دزی با دو شیر سنگی

اولین خانه ی کوچک این شهرک مال ماست

خورشید پشت مه ها

مه ها پائین میریزد

از اسمان بی ته

و به سوی اتاق ما میاید

با انبوه سردی

و سرمایی وصف نا پذیر

به خانه نفوذ می کند

که من حس می کنم

این سرما بی پایان است

        اما.............

ناگهان خورشید از پشت مه ها پیدا می شود

و با دستان پاکش

افکار سرد من را از بین می برد

و گرمایی لطیف را به من تقدیم می کند 

                                                             متن از من