خر صورتی
اگر چیزی را که لازم نداری بخری ٬به زودی آنچه را که لازم داری می فروشی*بیا لبخند بزنیم بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا*خر صورتی
اگر چیزی را که لازم نداری بخری ٬به زودی آنچه را که لازم داری می فروشی*بیا لبخند بزنیم بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا*جعبه ای از لبخند
با توام ٬ با تو خدا
یک کمی معجزه کن
چندتا دوست برایم بفرست
پاکتی از نامه
جعبه ای از لبخند
نامه ای هم بفرست
*
کوچه های دل من
باز خلوت شده است
قبل از اینکه برسم
دوستی را بردند یک نفر گفت به من
باز دیر آمدهای
دوست قسمت شده است
*
با توام٬با تو خدا
یک دل قلابی
یک دل خیلی بد
چقدر می ارزد؟
من که هر جا رفتم
جار زدم:
شده این قلب حراج
بدوید
یک دل مجانی
قیمتش یک لبخند
به همین ارزانی
*
هیچ وقت اما
هیچ کس قلب مرا قرض نکرد
هیچ کس دل نخرید
*
با توام٬ با تو ٬خدا
پس بیا این دل من مال خودت
من که دیگر رفتم اما
ببر این دل را
دنبال خودت
عرفان نظر آهاری
+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+ـ+
کارام زیاد شده وقتم کم
دیگه نمیرسم اونجوری که میخوام پای کامپیوتر باشم
از یه طرفم درگیر امتحانا و انتخاب رشته ام .
قاطی کردم اساسی!؟!؟!؟!؟!؟
صدای پای آب و عید
زندگی ((مجذور)) آینه است
زندگی گل به ((توان)) ابدیت
زندگی ((ضرب)) زمین در ضربان دل ما،
زندگی ((هندسه)) ی ساده و یکسان نفها ست.
هر کجا هستم ،باشم
آسمان مال من است
پنجره، فکر،هوا ، عشق،زمین مال من است .
چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت؟
من نمی دانم
که چرا می گویند:اسب حیوان نجیبی است، کبوتر زیباست.
و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد
چشم هارا باید شست،جور دیگر باید دید.
واژه هارا باید شست
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد.
چتر ها را باید بست
زیر باران باید رفت
فکر را، خاطره را ، زیر باران باید برد.
با همه مردم شهر،زیر باران باید رفت .
دوست را زیر باران باید دید.
عشق را زیر باران باید جست
زیر باران باید بازی کرد
زیر باران باید چشیز نوشت ،حرف زد، نیلوفر کاشت
زندگی تر شدن پی در پی
زندگی آب تنی کردن در حوضچه ی ((اکنون)) است.
سهراب سپهری
به قول کلاه قرمزی:
تفلد عید شما مبارک
شعر
یار دستمبو به دستم داد و دستم بو گرفت
وان چه دستم بو که دستمبو به دستمبوی دست او گرفت
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
صد نامه نوشتیم و جوابی نگرفتیم
این هم که جوابی نگرفتیم جواب است
۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷۷
در این دنیا کسی بی غم نباشد
اگر باشد بنی آدم نباشد
۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸۸
در جوانی حاصل عمرم به نادانی گذشت
وانچه باقی بود آن هم در پشیمانی گذشت
×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×+×
ضرورت است هر آنکس که حاجتی دارد
سر نیاز به پیش خدا فرود آرد
(جواهری وجدی)
פפפפפפפפפפפפפפפפפפפפפ
فقط ۶ روز دیگه میریم مدرسه دارم از شادی بال در میارم.
بهاران + خدا
حالیا معجزه‌ی باران را باور کن
و سخاوت را در چشم چمنزار ببین
و محبت را در روح نسیم
که در این کوچه‌ی تنگ
با همین دست تهی
روز میلاد اقاقی ها را جشن میگیرد
خاک جان یافته است
تو چرا سنگ شدی
توچرا این همه دلتنگ شدی
باز کن پنجره را
و بهاران را باور کن
فریدون مشیری
باز باران+کارنامه
باز باران با ترانه
می خورد بر بام خانه یادم آرد کربلا را
دشت پر شور و نوا را
گردش یک ظهر غمگین
گرم و خونین
لرزش طفلان نالان زیر تیغ و نیزه ها را
باز باران
با صدای گریه های کودکانه
از فراز گونه های زرد و عطشان با گوهر های فراوان
می چکد از چشم طفلان پریشان
پشت نخلستان نشسته
رود پر پیچ و خمی در حسرت لب های ساقی
چشم در چشمان هم آرام و سنگین
می چکد آهسته از چشمان سقا بر لب این رود پیچان باز باران
باز باران با ترانه
آید از چشمان مردی خسته جان
هیهات بر لب ٬از عطش در تاب و تب
نرم نرمک می چکد این قطره ها روی لب شش ماهه طفلی
رو به پایان مرد محزون دست پر خون
می نشاند از گلوی نازک شش ماهه بر لب های خشک آسمان
با چشم گریان باز باران
باز باران
باز هم اینجا عطش٬آتش ٬شراره ٬ جسم ها افتاده بی سر پاره پاره
می چکد از گوش ها باران خون و کودکان بی گوشواره
شعله ها در دامان و در پا می چکد خار مغیلان
وز درین تفتیده دشت و سینه ها بر پاست طوفان
دست ها آماده شلاق و سیلی
چهره ها از بارش شلاق ها گردیده نیلی
وز درین صحرای سوزان می دود طفلی سه ساله
پر زنانه پای خسته دل شکسته
رو برو بر نیزه ها خورسید تابان
می چکد از نوک سرخ نیزه ها بر خاک سوزان باز باران
باز باران قطره قطره
می چکد از چوب محمل
خاک های چادر زینب به آرامی شود گل
می رود این کاروان منزل به منزل
می شود از هر طرف این کاروان هم سنگ باران
آری آری باز سنگ و باز باران
آری آری تا نگیرد شعله ها در دل زبانه
تا نگیرد دامن طفلان محزون را نشانه
تا نبیند کودکی لب تشنه اینجا اشک ساقی
بر فراز خیمه ها بر گونه ها بر مشک ساقی
کاش نبارد باران
ادامه مطلب ...پروردگارا
پروردگارا دعایم به درگاه تو این است:
بی نوایی و تنگ چشمی را از دلم ریشه کن ساز و از بیخ و بن برکن؛
اندکی نیرویم بخش تا توانم بار شادی ها و غم ها را تحمل کنم .
نیرویی به من ارزانی فرما تا عشق خود را در خدمت و کمک ٬ ثمر بخش سازم
توانی به من عطا فرما که هیچ گاه چیزی از بی نوایی نستانم و در برابر گستاخ و مغرور ٬زانوی دنائت خم نکنم.
قدرتی به من بخشا تا روح خود را از تعلق به جیفه های ناچیز روزگار بی نیاز کنم و از هرچه رنگ تعلق پذیرد٬آزادش سازم .
و نیرویی به من ده تا قدرت و توان خود را از روی کمال عشق و نهایت محبت تسلیم خواسته ها و رضای تو کنم.
تاگور
-----------------------------------------------------------
پ.ن۱:دقیقا تا سی ام دی امتحان داریم.یعنی یه ماهه داریم امتحان می دیم.
پ.ن۲:من از یه چیزی خیلی ناراحتم.اگه گفتین چی؟؟؟
پ.ن۳:این که بین امامای ما فرق میذارن.شهادت و تولد یکی رو تعطیل می کنن ولی اون یکی رو نه!خب باید همه رو تعطیل کنن دیگه
پ.ن۴:جوجوای آبجی جونم به دنیا اومدن .هم شیطونن هم منگل.عکساشون توی وبش هست(دل نگار)
پ.ن۵؛۵ شنبه می ریم اردو که مثلا یه استراحتی بکنیم ٬اما از همین یه شنبه با اینکه امتحان داریم باید تا ساعت ۳ بمونیم مدرسه !
حالا کجا می خوان ببرنمون؟ دربند
مرگ
مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار آلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور
مرگ من روزی فرا خواهند رسید
روزی از این تلخ و شیرین روز ها
روز پوچی همچو روزان دگر
سایه ای ز امروز ها و دیروز ها
دیدگانم همچو دالان های نور
گونه هایم همچو مرمر های سرد
ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد مرگ
خاک می خواند مرا هر دم به خویش
می رسند از ره که در خاکم نهند
آّه شاید عاشقانم نیمه شب
گل بروی گور غمناکم نهند
بعد من ناگه به یک سو می روند
پرده های تیره‌ی دنیای من
چشم های ناشناشی می خزند
روی کاغذ ها و دفتر های من
در اتاق کوچکم پا می نهد
بعد من با یاد من بیگانه ای
در بر آیینه می متند به جای
تار مویی!نقش دستی ٬شانه ای
می رهم از خویشو می مانم ز خویش
هرچه برجا مانده ویران می شود
روح من چون بادبان قایقی
در افق ها دور و پنهان می شود
می شتابند از پی هم بی شک
روز ها و هفته ها و ماه ها
چشم تو از در انتظار نامه ای
خیره می ماند به چشم راه ها
تو ادامه مطلب شکلک بامزه گذاشتم .ببینین !
ادامه مطلب ...رباعیات خیام
در کارگه کوزه گری رفتم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش
ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش
٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫٬٫
زان باده که عمر زا حیات دگر است
پر کن قدحی کر چه تورا دردسر است
برنه به کفم که کار عالم سمر است
بشتاب که عمر هردمی در گذر است
----------------------------------------------------------------
پ.ن۱:کارنامه ام افتضاح بود 
پ.ن۲:دین و زندگی ۱۶ 
پ.ن۳:اجتماعی ۲۵/۱۶ 
پ.ن۴:هندسه ۲۵/۱۳ 
پ.ن۵:تواین ۳ روز تعطیلی ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ مشق و درس داریم 
پ.ن۶:دوشنبه ۳ تا امتحان کلاسی داریم.با یه امتحان کلی مبتکران. 
پ.ن۷:تازه به جای اینکه بریم مسافرت و در وبیرون باید بشینیم تو خونه!
پ.ن۸: والدین محترم طبق معمول گذشتگانشان با هنرستان مخالفت فرموندند و آن چنان که بنده بد بخت سکته کردم . 
پ.ن۹:طبق لایحه به تصویب رسیده از طرف گشتگان و آیندگان هر گونه هنرستان جای آدمی سالم نیست.
پ.ن۱۰:اما دست از مبارزه با دبیرستان بر نداشتم.
قیصر امین پور
حرف های ما هنوز ناتمام
تا نگاه می کنی وقت رفتن است...
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آنکه با خبر شوی
لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می شود
آی...
ای دریغ و حسرت همیشگی!
ناگهان
چقدر زود
دیر می شود...
۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸۷۸
آواز عاشقانه‌ی ما در گلو شکست
حق با سکوت بود٬ صدا در گلو شکست
دیگر دلم هوای سرودن نمی کند
تنها بهانه‌ی دل ما در گلو شکست
سر بسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن گریه های عقده گشا در گلو شکست
ای داد ٬ کس به داغ دل باغ دل نداد
ای وای٬های های عزا در گلو شکست
آن روز های خوب که دیدیم٬ خواب بود
خوابم پرید و خاطره ها درگلو شکست
«بادا»مباد گشت و «مبادا»به باد رفت
«آیا»زیاد رفت و «چرا»در گلو شکست
فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند
نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست
تا آمدم که با تو خدا حافظی کنم
بغضم امان ندادو خدا... در گلو شکست
۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱!۱
پ.ن۱:شعر های بالا مال قیصر امین پوره
پ.ن۲:شعر هاشو به انتخاب یاسی جون گذاشتم
پ.ن۳:چند روز پیش داشتم یه کتاب«روی ماه خداوند را ببوس » رو می خوندم .
پ.ن۴:اول خواستم معرفی اش کنم
اما وقتی به آخرش رسیدم نظرم عوض شد!
پ.ن۵:آخه من نمی دونم چرا بعضیایی که رمان می نویسن عین آدم آخرش رو تموم نمی کنن!
نمی خواهم بمیرم
نمی خواهم بمیرم ٬با که باید گفت؟
کجا باید صدا سر داد؟
در زیر کدامین آسمان٬
روی کرامین کوه؟
.
.
.
.
نمی خواهم بمیرم
تا محبت را به انسان ها بیاموزم
بمانم تا عدالت را بر افرازم٬بیفروزم
خرد را٬ مهر را تا جاودان بر تخت بنشانم
به پیش پای فردا های بهتر گل بر افشانم
چه فردایی ٬ چه دنیایی!
جهان سرشار از عشق و گل و موسیقی و نور است...
نمی خواهم بمیرم ای خدا!
ای آسمان!
ای شب!
نمی خواهم
نمی خواهم
نمی خواهم
مگر زور است؟
فریدون مشیری
¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤٪¤¤
پ.ن ۱:دیشب ۳۹ درجه تب داشتم.
پ.ن ۲:دو روز رو پیچوندم
پ.ن ۳: شعرش خیلی زیاده حال نداشتم ٬ نصفه نوشتم!
پ.ن ۴:همه ی امتحان ماهانه هامو گند زدم!!!