خط به خط هاي اين نامه را عشق مي نويسد و باور كن كه دست هايم در اين نوشته تنها سربازي هستند

از قلبم كه خود به خود روي كاغذ سفيد رژه ميروند و عشق رهبريشان ميكندوفادار من ،دوري سختي در

پيش است و تو مرا بدعادت كرده اي با عشقي كه گاهي انقدر وجودم را لبريز ميكرد كه از شوق اشك

ميريختم و سجده شكر ميكردم كه تو خاص شده اي براي من و من خاص شده ام براي تو و هيچ كسي

در اين خط عاشقي نيست جز خدايمان كه شكر، شكر و صدبار شكر كه قسمت تو بودي براي من كه

اگر چنين نبود، واي بر زندگي من!مهربانم ،سفري سخت در پيش داشتي و اما شيرين شد تلخي اين

سفر و ميدانم كه قلبت شاد شد از اين شيريني كه من را حتي تسكين داد و تحمل كردم غم شيرين

شدن تلخي سفرت را،و دوري ات ، جاي خالي ات ، بوي عطرت ، لباس هاي مرتب ات ، كتابخانه پر از

معرفتت و عكس لبخند ات رو ديوار ، تا به امروز حتي مرا از پا در نياورده در حالي كه حتي از خانه براي

چند ساعت كه ميرفتي عكس ها خوره ميشدند و لباس هايت چروك ميشدند و بوي عطرت مي رفت

و من بودم و دلي كه ميتپيد براي امدنت در حالي كه ميدانست كه از زمان بازگشتت فقط چند ساعت

مانده است...جان من ، عزيز ترين ،خالي ترين جاي خانه دستان من است كه تنها گاه تسبيح تورا

ميفشارد و تسكين ميدهد گوهر هايى كه دستان تو ذكرشان كرده بود به قلبم ، و  آه از رفتني كه

تنها عشق را صد برابر كرده است در قلبم و كاش ، اي كاش كه كمي تلخ بودي كه يادش گاهي

دلم را سرد ميكرد ، اما امان ، از محبت گرم بى منتت...مرد با غيرت من ،از همان روزي كه صدايت

مي كردم و نگاهت محو لبخند شهيد مدافع حرم نور چشم عالم ، قد خميده ترين كربلا شده بود

و مثل هميشه "جانم" را چاشنى صحبتمان نكردي، فهميدم، كنارت نشستم و به دست هاي

منقبض و نگاه اشك الود و رگ پيشاني ات خيره شدم ، دلم هري ريخت كه اي واي اين چشم هايي

كه به لبخند شهيدي اشك آلود ميشوند براي اين دنيا حيف اند و اين رگ پيشاني نميخوابد مگر

در نزديك ترين نقطه به دشمني كه دگرباره قصد حرم دارد ، و دلم ناراضي بود به خدا عاشق را در

لحظه نميتوان به جدايي عادت داد ، اما اتش گرفت دلم براي دختري مثل خودم كه شايد همان

لحظه در خانه اش به لبخند همسرش در تصويري دور از چهره اي كه نزديك ترين اش بود خيره است ،

و اشك شد نگاهم و دلتنگ شدم از همان لحظه تا اكنون ، و من امروز ، قبل از خط خطي هاي

عاشقانه ي اين كاغذ سفيد ، لبخند دور تو اي نزديك ترينم را ديدم ، و امروز لحظه ي سخت جدايي

بيشتر حس شد ، اما ، ميدانم كه تو ، مدافع ترين ناموس اين عالم ، شجاع و دلاور من ...

شهيد مدافع حرم بانوي من ، حس دلتنگي مرا با بوي عطر هميشگي ات در اين خانه كم كردي ،

و دست پر مهرت را اينبار روي قلبم گذاشتي و ابي شد روي اتش دلتنگي ام ، و افتخار ميكنم

به وجودت كه پرپر شد با يا زهرا و يا زينب گفتنت و سربند يا حسين و قلبي پر از غيرت براي حرم

....مرد من ...دلم تنگ اما قرص است ،شهادت ، مباركت باد عزيزترينم ....

       +زهرا جعفری جلوه

تقدیم به همسران شهدا...